Home / احسان حیاک / انتخابات در ایران

انتخابات در ایران

یارسان مدیا
4.4.2021

انتخابات در ایران

ن: احسان حیاک

در هر کشوری چرخه ی تعادل قدرت سیاسی بر مبنای برگزاری انتخابات دوره ای استوار است و این فرایند بسته به قوانین مدرج انتخابات آن کشور هر چند سال یک بار انجام می شود تا طرف های مدعی تغییر یا بهبودی یا روند پیشرفت بتوانند وزنه ی قدرت را بدست بگیرند.در این میان این خرد جمعی مردم است که احزاب و گروه های داوطلب نامزدی در انتخابات را مورد بررسی و کاوش قرار می دهند تا بر حسب خواسته ها و ارمان های سیاسی و اجتماعی خویش فرد یا حزب مطلوب ربه سمت سکان قدرت سوق بدهند.روش های گزینش و دامنه ی معیارها برای احزاب و گروه های نامزد که بتوانند اعلان موجودیت کنند به سیستم قانونی و ضوابط پایه ای حکومت ها بستگی دارد.زیرا هر کس یا هر ایدیولوژی نمی تواند در این قوس و کش قدرت طلبانه شرکت کند.سطح دمکراتیزه بودن حکومت ها و ریشه های ایدیولوژیک آنها در حقیقت فیلتر اصلی احزاب و گروه هاست.از انتهایی ترین کشورهای نزدیک به قطبین کره ی زمین تا حکومت های مستقر بر روی خشکی های بزرگ قاره ای این روال متغیر و متزلزل می باشد‌.که درین مقال ما کشور ایران را بررسی و تفسیر می کنیم.

برای تشریح انتخابات در ایران نخست لازم است وضعیت دموکراسی درایران را کمی ریزبینانه بشکافیم.

ایران کشوری با تعداد قومیت و نژاد و آیین های گوناگون است و جمعیت کثیری از شهروندان این سرزمین مذهبی غیر از تشیع که مذهب رسمی ایران است دارند.دو پست سیاسی مهم در دیاگرام قدرت رهبری و ریاست دولت هستند که طبق اصول 109 و 115قانونى اساسى ايران هردو بايد تابع مذهب رسمی کشور باشند و این اولین انحراف حقوقی و مدنی کشور در مسند قدرت است مقام رهبری درایران که جزکرسی های مطلق سیاسی کشور تلقی می شود و شخص شماره اول تمامی پارادایم های سیاسی است نه تعویض می شود و نه قابل محاکمه است و این با بیخ و بن دمکراسی مغایر است  و نوع حکومت را از مدل دمکراسی و متوازن به دیکتاتوری بدون بازگشت و غیر قابل کنترل مبدل می کند.هر چند ریاست محورهای اجرایی و اداره ی نهادهای مرتبط با تعادل کشور به رئیس جمهور واگذار می شود ولی هیچ نهاد یا وزارت خانه ای حق تخطی از مصالح رهبری و برجک قدرتی کشور را ندارد.رئیس جمهور در آن واحد و در اسرع وقت در صورت اراده ی رهبری عزل می شود.در واقع رهبری در ایران که با روبان ولایت فقیه مهر و بست شده است اولین و اخرین ورودی و خروجی حرکت کشور است و حتی انتخابات پارلمانی کشور نیز منطبقا همین روال را دارد و پارلمان در ایران بدون هیچ قید و شرطی تحت نظارت و کنترل رهبریست.

اگر موضوع را کمی بیش تر بشکافیم متوجه می شویم که در چارچوب اداری کشور ایران دو نوع حکومت مشهود است.حکومت سایه و حکومت ظاهر. که هر کدام سناریوی مختص خود را می گردانند.حکومت سایه اهرم اصلی قدرت بدنه و اعماق داخلی سیستم اداری و کنترل کشور است که نقش چاشنی را دارد و هر نوع موج یا انفعالی که مغایر با چارت بنیادی آن باشد را بشدت حذف و محو می کند بدون آن که حکومت ظاهری که از مقام ریاست جمهوری گرفته تا آخرین رفتگری که در نیمه شب خیابان ها را جارو می زند متوجه این روند شود‌.دمکراسی در ایران از هیچ بعدی قابل لمس نیست چرا که از آغاز بدون آنکه اتفاق خاصی بیافتد بیش از نیمی از شهروندان از گردونه خارج شده و حتی حق اعتراض ندارند در مراحل بعدی نیز پیچ و تاب افراد در چالش های اصولی نظام به حدی زیاد است که فرد یا باید خودرا با خواسته ها و ارزش های حکومت سایه وفق دهد یا بدون شرط مطرود و مفقود می شود.

افرادی که حکومت سایه برای شرکت در پروسه های انتخاباتی تایید می کند افراد قسم خورده ی سیستم یا اثبات شده هستند که طی مراحلی یقینا ثابت کرده اند که کارایی پیشبرد اهداف حکومت سایه را دارند در این گیر و دار انتخابات جز صحنه سازی چیزی بیش نیست و مردم جهت امرزش خواسته های اجتماعی و روانی خود و باور به اینکه حق انتخاب دارند با هزاران ارعاب و تهدید مستقیم و غیر مستقیم و یا روش جنگ سایکولوژی معکوس به پای صندوق های رای کشانده می شوند.انچه درین طرح ریزیها مد نظر است فقط و فقط بقاء و پایداری حکومت سایه است وگرنه حتی اگر شخصی بی کفایت نیز فرضا به عنوان رئیس جمهور منتخب شود و تورم را 100% کند یا علنا میزان اختلاس های بانکی را دوبل کند اکیدا جای تامل و اهتمام نیست تا زمانیکه حکومت سایه احساس خطر نکند.

حکومت سایه تا اندازه ای در گستره ی قدرت دخیل است که کوچکترین تاثیری از نقش مردم و افراد در چارچوب اداری و مدیریتی کشور دیده نمی شود.جناحین سیاسی در ایران دو دسته اند یک دسته اصلاح طلبند و یک دسته اصول گرا.که هردو مستقیما تحت کنترل و رصد حکومت سایه تایید و تنبیه می شوندواز بعد از خروج بنی صدر از ایران غیر از این دو جناح هیچ جناحی رسما وارد پازل قدرت در ایران نشده است چرا که چنین چیزی زیر هژمونی و قدرت ریشه ای حکومت سایه میسر و مقدر نیست و افراد به القاب و عناوین مختلفی محکوم و مقتول می شوند.در قرن 21که در بعضی کشورها هزاران صفحه کتب و مقالات در مورد دمکراسی چاپ و نشر می شود و صدها سندیکا و سازمان برای برقراری آن تبلیع و تنوین می کنند در ایران کوچکترین روزنه ای از این مقوله حتی موجودیت ذهنی نیز ندارد و اساسا تخیل آن هم جرم محسوب شده و عواقب ناگواری دارد.حکومت سایه ریشه در اعتقادات عده ای از مردم دارد و خود را به مکاتب دینی و اسلام گره زده است و این حق را به خود می دهد اختیار تمام و کمال کلیت بخش ها و چارچوب ها حتی داخل ذهن افراد کمایی بستری در بخش های ویژه ی بیمارستان ها را داشته باشد و این بدترین و ننگین ترین صحف تاریخ کشور ایران است.

Election process in iran

به یزدان اگر ما خرد داشتیم

کجا این سرانجام بد داشتیم

نویسنده : احسان حیاک

تمام مقالەهای منتشر شده تنها بازتاب دهندە نظر نویسندگان آن است.

Visits: 612