Yarsanmedia Yarsan Democratic Organization Official Website
یارسانمدیا
07 اوت 2024
خبر کوتاه بود و جانکاه.
رضا رسایی، کارگر ۳۴ ساله و از بازداشت‌شدگان خیزش «ژن ژیان آزادی» در زندان دیزل آباد کرمانشاه اعدام شد. جمهوری اسلامی از آغاز سال ۱۴۰۱ دست به اعدام ۲۲۸ زندانی زده است. طی هفته‌های گذشته شاهد اعدام ۲۳ تن از جان‌های عزیز بوده‌ایم که با هدف عقب راندن اصلی‌ترین تهدید علیه جمهوری اسلامی یعنی خیزش‌های توده‌ای صورت گرفته است. حاکمیت، ضعف و تحقیر خود در عرصه‌ی منطقه‌ای را با چنگ و دندان نشان دادن به توده‌ها پنهان می‌کند. این اعدام زبونانه و بزدلانه در حالی صورت گرفت که همان شب ساعت ۲ بامداد در جلوی منزل پدری رضا دوربین نصب کردند و مانع تحویل پیکر وی به خانواده و خاکسپاری در زادگاهش، شهر صحنه، شدند.
این اقدامات از ترس تجمع مردمی و تبدیل مراسم خاکسپاری این جانباخته‌ی قیام مردم به اعتراض توده‌ای انجام شد.
جنایتکاران درنده، خانواده این متهم محکوم به مرگ را از آخرین دیدار با فرزندشان محروم کردند که مبادا قیام علیه اعدام در کف خیابان‌ها جرقه بخورد. آشوبگران رژیم اسلامی سال‌هاست مردم را از ویرانی می‌ترسانند در حالی که طی این چهل و پنج سال به‌جز گورستان‌ها هیچ‌کجا را آباد نکرده‌اند.
در حالی که اوباش جنگ‌طلب، افکار عمومی را با بلوای جنگ خانمان‌سوز قطب‌های ارتجاعی سرگرم کرده بودند دولت تدارکاتچی پزشکیان بر سر کار آمدنش را با کشتار فرزند مردم جشن گرفت.
حکم قرون وسطایی اعدام همیشه مهر ستم‌ها و تبعیض‌های نظام سرمایه‌داری را بر خود دارد و مصداقش را در آمارهای حداکثری اعدام اتنیک‌های قومی، مذهبی و جنسیتی و اعدام ستمدیدگان و استثمارشدگان می‌بینیم.
به قول شاعر کورد، شیرکو بیکس:«چو جنگلی آتش گیرد، درخت بی‌طرف کدام است؟».
اعدام، ابزار سرکوب زحمت‌کشان و ستمدیدگان است. به همین دلیل مدت‌ها است که زندانیان در صف مقدم مبارزه علیه اعدام هستند و زنان زندان اوین نخستین کسانی بودند که فریاد اعتراض علیه اعدام رضا رسایی را سر دادند که با سرکوب و ضرب و شتم گارد زندان مواجه شدند. اعتراض و اعتصاب آنها علیه اعدام در تداوم کارزار «نه به اعدام» انجام شد. کارزاری که هدف آن لغو اعدام و شکنجه در ایران و حمایت و پیوستن همه هموطنان و زندانیان در زندان‌های کشور به این جریان بوده است. در حالی‌که سلبریتی اکتویست‌ها، کاسبان حقوق بشر و جسدمعاشان اپوزسیون راست، مردم را به سیاست چشم‌انتظاری و دلبستن به قدرت‌های امپریالیستی ترغیب می‌کنند مقاومت واقعی کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» بیست و هشتمین هفته‌ی خود را سپری می‌کند. ماشین خونخواری آشوبگران محور کذایی مقاومت با هدف مرعوب کردن همین مقاومت‌ها به حرکت درآمده است. رضا رسایی را در سکوت اعدام کردند و ما می‌دانیم که این ماشین کشتار هرگز به خودی خود متوقف نخواهد شد.
باورمندان، رهبران و کنشگران جامعه یارسان بدانند هیچ کس نمی‌تواند با بی‌تفاوتی یا عافیت‌طلبی خودش را از دستگاه کشتار لحظه‌ای و قتل حکومتی و‌مرگ تدریجی مصون بدارد.
هزینه‌ی اجتماعی سکوت و انفعال یقه‌ی تک تک ما را می‌گیرد و آتشی به جان جامعه می‌اندازد.
اعدام رضا رسایی در سالروز جنایت داعش علیه باورمندان ایزدی و نیز در سالروز ترور ناجوانمردانه دیگر یارمان موسی باباخانی بیانگر این واقعیت است که جامعه یارسان نیازمند سازماندهی مبارزه سیاسی و حتا انقلابی است تا هدفمندانه و آرمانگرایانه در برابر ماشین کشتار بایستد و جنایت و نسل‌کشی را متوقف کند.
کەڵام حەقیقەت:
زۆلم زوورداران دۆكانم به‌ستن
سه‌رم پيچيدەێ چه‌ن دام و ده‌سته‌ن.
تشکیلات داخل کشور سازمان دمکراتیک یارسان