یارسان مدیا
2021-09-02
در خصوص جمخانهها
بدون شک پیروان هر ادیانی مکان خاصی برای برگزاری مراسمات مذهبی خود دارند و پیروان دین یاری و جامعه یارسان نیز طبیعتاً میبایست از این قاعده مستثنا نباشند. ولی در نظام جمهوری اسلامی که به طور گسترده در کلیه محافل داخلی و خارجی حرف از رعایت حقوق اقلیتها بر زبان میآورد اینگونه نیست.
جامعه یارسان به جز تعداد محدودی جمخانه (جایگاه عبادت مردم یارسان) که به تعداد انگشتان دست هم نمیرسد را اجازه ساختن دادهاند. حال با این نکتهی قابل توجه که این جمخانهها نه تنها به جمخانه شبیه نیست، چه در ظاهر که عکس و احادیث ائمه شیعه و قرآن در آن نهادهاند، بلکه در باطن هم صاحت کردههای مجاز در آن همان اقدامات مورد گزینش حکومتی است. جامعه یارسان از این مکان دینی به معنای کلمه محروم هست و بجز همان تعداد انگشتشمار آسیمیله شده، حکومت دیگر اجازه ساخت چنین مکانی را به هیچ شکلی در هیچ نطقهی یارساننشین نمیدهد. این در حالی میباشد که روستاهای مسلمان نشین حتی با جمعیت زیر ۵۰ نفر داری مسجد هستند، و هزینه ساخت را دولت متقبل میکند.
اما چه در شهرها یا بخشهای بزرگ و حتی روستاهای کوچک، که مردمان یارسان در آن وجود دارند (حتی مناطق بومی یارسانی) اجازه هیچگونه ساخت جَمخانه حتی با هزینه شخصی ساکنان را هم نمیدهد و در جواب مراجعه کنندگان میگویند فقط مجوز احداث حسینیه و مهدیه یا مسجد صادر میگردد. از این رو تمام مراسمات دینی در خانه و معمولاً محافل خصوصی انجام میشود؛ که همان مراسم بصورت خصوصی نیز میبایست از اوضاع سیاسی حکومتی یا نارضایتی اقتصادی و اجتماعی سخن به میان نیاورد. لازم به توضیح است که آن تعداد جمخانههایی که در چند شهر هستند، نخست اینکه زیر نظر مستقیم دولت یا غیر مستقیم از طریق وابستگان آنها تحت کنترل و اداره است. از جهت دیگر نیز این جمخانهها تقریباً بیشتر جنبهی برگزاری فاتحهخوانی یا همان عزاخانه گرفته و مکلف و موعضف به برپایی و برگزاری مراسمات عزاری سوگ حسین امام سوم شیعیان یا همان (عاشورا و تاسوعا) هستند. که نه تنها هیچگونه سازگاری و تناسبی یارسان ندارد، بلکه خود ناقض حقوق استقلال باورها، ارزشها و عقاید پیروان این دین قلمداد خواهد شد.
تهیه و تنظیم: “بنیامین”
گزارشگر و خبرنگار یارسان مدیا در ایران.