Home / پانل آزاد / در روز جهانی کارگر، علیه جنایت‌کاران حاکم به پا خیزیم

در روز جهانی کارگر، علیه جنایت‌کاران حاکم به پا خیزیم

 

یارسانمدیا

نویسنده: سیدجمال حسینی

تاریخ: ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۴

در آستانه روز جهانی کارگر، با اندوهی سنگین یاد و خاطره تمامی کارگرانی را که جان خود را در راه نان، کار، و زندگی از دست داده‌اند، گرامی می‌داریم؛ به‌ویژه جان‌باختگان حادثه هولناک بندر رجایی، کارگران معدن طبس، و دیگر کارگران ستمدیده‌ای که در اثر بی‌کفایتی و بی‌مسئولیتی نظام حاکم جان باخته‌اند. با خانواده‌ها، همکاران و عزیزان آنان صمیمانه همدردیم و در غم‌شان شریک. این جان‌باختگان، قربانیان مستقیم نظمی هستند که جان انسان را در برابر سود و سلطه هیچ می‌شمارد.

فرا رسیدن روز جهانی کارگر را به همه کارگران و مردم آزاده ایران و جهان تبریک می‌گویم. امسال در ایران، در حالی به استقبال این روز می‌رویم که فاجعه‌ی هولناک در بندر رجایی، موجی از غم، اندوه و خشم عمیق را در سراسر جامعه برانگیخته است. این خشم و اندوه، تنها واکنشی به یک حادثه نیست، بلکه بازتابی از دردها و زخم‌های عمیقی است که حاکمیت بر پیکر جامعه ایران وارد کرده است.

در روز جهانی کارگر، وقتی از حق کار و کرامت انسانی سخن می‌گوییم، نمی‌توانیم از درد مشترک جوانان یارسانی چشم بپوشیم؛ نسلی که نه به‌خاطر ناتوانی، بلکه صرفاً به‌دلیل باور و هویت دینی‌اش، توسط رژیم فاسد جمهوری اسلامی ایران از ابتدایی‌ترین حقوق اجتماعی، یعنی حق اشتغال، محروم شده‌ است. نظامی که با به‌کارگیری گزینش‌های تبعیض‌آمیز، راه ورود یارسانیان به مشاغل دولتی را سد کرده، مسئول مستقیم سرکوب امید، استعداد و آینده هزاران جوان است. این نقض آشکار حقوق بشر، نه‌تنها جنایتی‌ست علیه یک اقلیت مذهبی، بلکه خیانتی‌ است به اصول انسانی و وعده‌های پوچ عدالت اجتماعی در این سرزمین.

روز جهانی کارگر فرصتی است برای همبستگی کارگران، بازنشستگان و تمام ستمدیدگان. فرصتی است برای آن‌که هم‌صدا و یکپارچه، علیه حکومتی که مرتکب چنین جنایاتی می‌شود، به خیابان‌ها بیاییم. این نخستین جنایت این حکومت نیست، اما می‌تواند و باید آخرین آن باشد. روز کارگر امسال باید به صحنه‌ی اعتراضی گسترده، متحد و فراگیر بدل شود.

در سراسر جهان، اول ماه مه روز اعتراض علیه نظام برده‌داری نوین، بهره‌کشی و سلطه‌ی اقلیت‌های مفت‌خور سرمایه‌دار است. در ایران، این اقلیت مفت‌خور همان آیت‌الله‌هایی هستند که ۴۶ سال است خون مردم را در شیشه کرده‌اند. تمامی رنج‌ها، فقر، بی‌حقوقی، شکاف‌های طبقاتی، معیشت نابسامان، زندان، شکنجه و اعدام‌هایی که بر مردم تحمیل می‌شود، ابزار حفظ سلطه و ثروت همین اقلیت یک‌درصدی حاکم است.

در برابر این نظم ناعادلانه، جامعه پیوسته در حال مقاومت و مبارزه بوده است. امروز، یک جنگ گسترده میان مردم ایران و جمهوری اسلامی جریان دارد. در تمام این چهار دهه، کارگران در اول ماه مه فریاد اعتراض سر داده‌اند؛ و در بسیاری از موارد، با حمایت دیگر اقشار جامعه همراه شده‌اند. روز جهانی کارگر، همواره روزی برای اعلام مخالفت با این نظم ستمگرانه بوده است.

اکنون نزدیک به سه سال از قتل ژینا (مهسا) امینی می‌گذرد؛ نقطه‌ای که اعتراضات مردمی به شکلی بی‌سابقه اوج گرفت و تبدیل به جنبشی انقلابی شد: انقلاب «ژن، ژیان، آزادی». گرچه روزهای داغ خیابان‌ها در این جنبش سپری شده، اما این انقلاب همچنان در قالب مبارزاتی گسترده و پیگیر ادامه دارد. این بار، آماده است تا با نیرویی کوبنده‌تر و متحدتر دوباره برخیزد.

جنبش کارگران و بازنشستگان با شعار «اتحاد، اتحاد علیه فقر و فساد»، جنبش عظیم زنان علیه حجاب اجباری و تبعیض جنسیتی، جنبش دادخواهی برای محاکمه قاتلان، کارزارهای سراسری علیه اعدام، اعتراضات زندانیان سیاسی در سه‌شنبه‌های اعتراضی، و جنبش پرستاران، معلمان، دانش‌آموزان، جوانان، محیط‌زیستی‌ها و دیگر اقشار جامعه — همگی جبهه‌های گوناگون یک انقلاب واحدند: انقلابی که ۹۹ درصد مردم را در برابر یک درصد حاکم قرار داده است.

این انقلاب، نخستین انقلاب زنان تاریخ، توجه و حمایت آزادی‌خواهان سراسر جهان را جلب کرده است. ما می‌توانیم و باید بکوشیم که اول ماه مه امسال، به نقطه اوجی دیگر برای این انقلاب تبدیل شود. متحد و یکپارچه، در روز ۱۱ اردیبهشت به خیابان‌ها می‌آییم و اعتراض خود را علیه نظم ظالمانه موجود فریاد می‌زنیم.

زنده باد روز جهانی کارگر

زنده باد انقلاب ژن، ژیان، آزادی

 

بازدیدها: 638