به نام ژینا: نوری که خاموش نشد, به مناسبت سالگرد شهادت مهسا امینی

یارسانمدیا

١٦.٩.٢٠٢٥

و هنوز صدای آن نام کوچک، از کوچه‌های کردستان تا میدان‌های تهران، از دیوارهای زندان تا قلب‌های آزاد، در گوش زمان می‌پیچد:
مهسا… ژینا…
شاید هر نسلی، در نقطه‌ای از تاریخ، به یک نام گره بخورد.
و این نسل، در شهریور ۱۴۰۱، با ژینا زاده شد.
دختری ۲۲ ساله، با نگاهی پر از زندگی و حق، که بی‌صدا آمد، بی‌گناه رفت،
اما رفتنش، صدایی شد که دیگر هیچ گلویی نتوانست آن را خاموش کند.
از خیابان انقلاب تا چشم‌های جهان
نامش را در بازداشتگاهی در تهران فریاد زدند.
اما پژواکش از سانفرانسیسکو تا سیدنی، از دانشگاه‌ها تا پارلمان‌ها رفت.
او که هیچ سلاحی جز موهایش، و هیچ دشمنی جز «اجباری بی‌منطق» نداشت،
به نمادی بدل شد از «زن، زندگی، آزادی» — شعاری که تاریخ، سال‌ها در انتظار آن بود.
مهسا، فقط یک نام نبود.
او آینه‌ای شد از درد مشترک نسل‌ها؛
او پرسشی بی‌پاسخ بود برای تمام آن‌هایی که سال‌هاست از حق، آزادی، انتخاب، و کرامت محروم‌اند.
و این پایان نبود…
مرگ مهسا، آغاز شد.
آغازی برای موجی از آگاهی، اعتراض، و بیداری.
مردم، زن و مرد، جوان و پیر، با موهای باز، قلب‌های بازتر و دستان بسته در برابر گلوله، به خیابان آمدند.
تا فریاد بزنند که زندگی، بدون آزادی، مرگ است.
آن‌هایی که ساکت بودند، لب گشودند.
آن‌هایی که ترسیده بودند، ایستادند.
و آن‌هایی که مرده بودند، در قلب تاریخ دوباره زنده شدند.
ژینا؛ برای همیشه
مهسا دیگر فقط یک دختر نیست؛
او یک فصل است.
فصلی که با خون نوشته شد و با عشق خوانده می‌شود.
او، ما را به خودمان رساند؛
یادمان داد سکوت، خیانت است؛
و هیچ چیز، مقدس‌تر از آزادی انتخاب و کرامت انسانی نیست.
به یاد ژینا، به امید روشنایی
امروز، در سالگرد شهادت مهسا امینی،
ما فقط عزادار نیستیم؛
ما متعهدیم.
متعهد به ادامه دادن راهی که با درد آغاز شد اما به امید ختم خواهد شد.
راهی که شاید طولانی باشد، اما روشن است.
چون روشنایی، هرگز نمی‌میرد.
به نام ژینا، به یاد همه آنان که رفتند تا ما بمانیم.
زن، زندگی، آزادی.

بازدیدها: 1343